Dla reakcji przebiegającej zgodnie z równaniem

oblicz stężenia równowagowe

oraz wartość stężeniowej stałej równowagi, jeśli stężenia początkowe wynosiły:

a po ustaleniu stanu równowagi stężenie równowagowe [AB] = 0,8 mol/dm3.

Pewien metal reaguje z chlorem cząsteczkowym dając sól o wzorze sumarycznym

Stwierdzono, że 2,8 g tego metalu łączy się z 0,075 mola chloru cząsteczkowego.

Napisz symbol metalu jakiego użyto do reakcji. Wykonaj i zapisz niezbędne obliczenia.

Oblicz stężenie molowe 40% roztworu NaOH o gęstości

31,6 gramów manganianu(VII) potasu poddano rozkładowi termicznemu. Otrzymano dwa produkty stałe (sól i tlenek) oraz tlen.

Zapisz równanie przebiegającej reakcji, a następnie oblicz, ile dm3 tlenu odmierzonego w warunkach normalnych wydzieliło się, jeżeli wydajność tej reakcji wynosiła 90%.

Reakcja 2A + B ⇌ C przebiega w fazie gazowej. Szybkość reakcji powstawania produktu C opisuje równanie kinetyczne

Oblicz i podaj, jak zmieni się szybkość reakcji, jeśli stężenie obu substratów zmniejszy się dwukrotnie.

Pary metalicznej rtęci są silnie trujące. Przypadkowo rozlana rtęć powinna być zneutralizowana przez zasypanie sproszkowaną siarką (powstaje siarczek rtęci(II) ).

Odpowiedz, dokonując odpowiednich obliczeń, czy 10 g siarki wystarczy do zneutralizowania 5 cm3 rtęci.

Przez wodny roztwór azotanu(V) srebra przepuszczono prąd o natężeniu 100 A.
Elektroliza trwała 10 minut.

Napisz równania reakcji, które zaszły podczas elektrolizy.

W reaktorze o stałej pojemności znajdowały się tlenek węgla(II) i para wodna zmieszane
w stosunku masowym 1 : 1, a sumaryczna liczba moli tych reagentów była równa 20.
Stężeniowa stała równowagi reakcji
CO (g) + H2O (g) ⇄ CO2 (g) + H2 (g)
w warunkach prowadzenia procesu wynosi 1.
Oblicz, ile moli wodoru znajdowało się w reaktorze po osiągnięciu stanu równowagi przez układ.

W zamkniętym reaktorze o pojemności 1 dm3 znajdowały się gazowe substancje A i B
zmieszane w stosunku stechiometrycznym. Reagenty ogrzano do temperatury T i zainicjowano reakcję przebiegającą zgodnie z poniższym schematem.
A (g) + 2B(g) ⇄ 3C(g) + D (g)
Przez jedną minutę, co 10 sekund, oznaczano liczbę moli substancji A
w mieszaninie reakcyjnej. Wyniki zestawiono w poniższej tabeli.

Uzupełnij poniższą tabelę, a następnie narysuj wykres przedstawiający zależność stężenia substancji C od czasu trwania reakcji, czyli w przedziale <0s, 60s> .

W temperaturze T rozpuszczono w wodzie kwas HX. Równowagę w otrzymanym roztworze ilustruje równanie
HX+H2O ⇄ + − H3O + X
Poniższy wykres przedstawia procentowy udział drobin znajdujących się w wodnym roztworze kwasu HX o temperaturze T (na wykresie nie uwzględniono wody oraz jonów pochodzących z autodysocjacji wody).

 

Oblicz stopień dysocjacji kwasu HX w tym roztworze.

Reakcja kwasu solnego z wodorotlenkiem potasu przebiega zgodnie z równaniem
HCl + KOH → KCl + H2O
Oblicz objętość kwasu solnego o stężeniu 0,1 mol·dm−3, jaką należy dodać do 300 cm3 wodnego roztworu wodorotlenku potasu o stężeniu 0,2 mol·dm−3, aby otrzymany roztwór miał pH = 13. W obliczeniach przyjmij, że objętość powstałego roztworu jest sumą objętości użytych roztworów.

Gazowy chlorowodór można otrzymać w wyniku działania stężonego kwasu siarkowego(VI) na stałe chlorki, np. w reakcjach opisanych równaniami:

Sporządzono 150 g mieszaniny zawierającej tylko NaCl i CaCl2, na którą podziałano stężonym kwasem siarkowym(VI) użytym w nadmiarze. W wyniku tego procesu otrzymano 58,24 dm3 chlorowodoru (w warunkach normalnych).
Oblicz skład wyjściowej mieszaniny w procentach masowych. Przyjmij, że obie reakcje przebiegły z wydajnością równą 100%.

Mieszanina tlenku węgla(II) i wodoru to gaz syntezowy, który stosuje się do otrzymywania wielu związków organicznych. Proces produkcji metanolu z gazu syntezowego zilustrowano poniższym równaniem.

Oblicz, ile m3 gazu syntezowego odmierzonego w warunkach normalnych potrzeba do otrzymania 2 · 1025 cząsteczek metanolu, jeżeli reakcja przebiega z wydajnością równą 70%. Przyjmij, że stosunek molowy CO H2 n : n jest równy 1 : 2. Wynik zaokrąglij do jednego miejsca po przecinku.

Witaminę C otrzymano w czteroetapowym procesie. Poszczególne etapy miały wydajność:

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2005.

Wybierz i zaznacz poprawne dokończenie zdania.
Całkowita wydajność procesu otrzymywania witaminy C była równa
A. 91,5%

B. 90,0%

C. 80,0%

D. 70,1%

Zawartość kwasu askorbinowego w próbce wyznacza się na podstawie stechiometrii jego
reakcji z jodem. Do roztworu zawierającego nieznaną ilość kwasu askorbinowego i niewielką ilość skrobi dodaje się kroplami roztwór jodu w roztworze jodku potasu. Stężenie roztworu jodu musi być dokładnie znane, a jego objętość – mierzona. Mówimy, że roztwór kwasu askorbinowego miareczkuje się roztworem jodu. Dopóki kwas askorbinowy jest obecny w roztworze, zachodzi reakcja, którą można w uproszczeniu opisać równaniem:

Gdy cały kwas askorbinowy przereaguje, jod dostarczony w nadmiarowej kropli poskutkuje zabarwieniem skrobi. W tym momencie kończy się miareczkowanie, co oznacza, że osiągnięto punkt końcowy i należy odczytać objętość zużytego roztworu jodu. Gdy zna się jego stężenie, można obliczyć, ile kwasu askorbinowego zawierała próbka.

Próbkę X pewnego preparatu, którego głównym składnikiem jest witamina C, rozpuszczono w wodzie, w wyniku czego otrzymano 100,0 cm3
roztworu. Następnie pobrano 10,0 cm3 tego roztworu, przeniesiono do kolby i miareczkowano roztworem jodu o stężeniu 0,052 3 mol dm− ⋅ . Stwierdzono, że punkt końcowy miareczkowania został osiągnięty po dodaniu 10,8 cm3 roztworu jodu.
Oblicz w miligramach zawartość witaminy C w próbce X, jeśli wiadomo, że pozostałe składniki preparatu nie reagują z jodem. Przyjmij, że masa molowa witaminy C jest równa M = 176 g·mol–1.